Stamwoud

 

Mijn stamwoud is als een sterrenhemel. Het ene cluster van sterren in het melkwegstelsel is nog niet ontdekt en in kaart gebracht of het volgende cluster dient zich alweer aan. In totaal zijn er maar liefst meer dan vijftigduizend van die sterren gevonden. Van de meeste weten we hoe en wanneer ze ontstaan zijn. Ook weten we iets over hun geschiedenis. Sommige waren slechts een zeer kort bestaan beschoren. Andere doorliepen de gehele cyclus van een kleine nieuwe schittering tot een supernova om dan weer in het niets te verdwijnen. Eerst speurde ik in de nabijheid van moeder aarde, de sterren clusters: Schotte, Vandeginste, Leenaert, Pennynck, Mathys, Dispersyn en Windels. In elk cluster waren wel enkele bijzondere sterren te vinden, schitterend hoog boven het firmament: een enkele straalde paars-kardinaalsrode tinten uit, andere stootten geluidsgolven uit als componeerden ze muziek, weer andere spuwden met volle kracht energie uit om andere sterren te domineren en vlogen als kometen van ster tot ster in de rondte. Dieper in het heelal aanbeland, stootte ik met mijn elektronische verrekijker van databanken, stambomen, informatie van collega-genealogen, op nieuwe tot nog toe onbekende clusters waarvan we soms het bestaan niet eens konden vermoeden: de clusters Penet, Goddaert, Sioen, Ampe, Decoodt, Costenoble, Vanneste, Glorieux en Soenen. Soms stuit je op een zwart gat zoals het Deryckere cluster van mijn grootmoeder dat blijkbaar alle omringende sterren voor goed verzwolgen heeft en alle signalen smoort. Juist deze zwarte gaten zijn een uitdaging voor de genealoog. Wat is hier gebeurd? Welke krachten hebben hen uit het zicht van hun nageslacht geslagen? De immensiteit van het heelal zal me nog jaren bezig houden. Steeds maar dieper kijken over de huidige grens van 1600 jaren heen. Kan ik over die grens nog een enkel signaaltje opvangen? Zij het wellicht onbetrouwbaar, want zwak en ruisig.

En als ik bij een heldere nacht naar de sterrenhemel kijk, dan denk ik onwillekeurig aan die tienduizenden sterren waarvan er alweer zoveel zijn uitgedoofd: mijn vader die als supernova ineens snel afbrandde, mijn broer Philippe die nooit supernova geworden is en mijn moeder die pas doofde na honderd jaar fier in het firmament.

 

Kwartierstaten

 

Mensen die nooit terugzien naar hun voorzaten zullen nooit vooruitzien naar hun nazaten

Edmund Burke (1729-1797)

______________________________________

 

Graag een bericht op info@vandeginste.net met een toelichting en vermelding van jouw mailadres indien je toegang wilt op de familiestamboom op MyHeritage.

De stamboom is openbaar toegankelijk op genealogieonline