De tijd lijkt zich te haasten naar zijn einde, misschien zelfs naar zijn keerpunt terug naar het begin toen er nog geen tijd en ruimte was. Dat waren nog eens tijden, donker, koud bij het absolute nulpunt, waarbij je adem samenklonterde tot een bloemkool en je plas verstijfde in een priemende ijspilaar. De wereld kon zonder ons. Ooit was er geen wereld. Geen wereld waar het gevoel ongelukkig te zijn overheerste. Er wordt beweerd dat de strijd tussen geluk en ongeluk een ongelijke strijd is waarbij ongeluk het altijd wint van geluk. Ongeluk beklijft langer dan geluk en roept een verlangen op naar geluk dat ons juist ongelukkig maakt het niet te hebben (echt iets om te twitteren). Geluk is een fantasie, zoals welvaart na de Brexit pure fantasie is. En zo botste ik op het antinativisme, de antigeboorte stroming. Waarom kinderen op de wereld brengen die hun leven lang zullen ploeteren op zoek naar geluk dat ze niet zullen vinden? Waarom die madness van de mensheid volhouden? Het is bijna misdadig mensen dit aan te doen, vinden de antigeboorte aanhangers.

Het valt onder de categorie van onzinnige theorieën. Opwarming van de aardkloot met CO₂ als de boosdoener, dus minder vlees, niet meer vliegen, van het gas af …. waarbij de mystica Greta Thunberg, meer een onnozel wicht dan een volgroeid mens, massa’s volk op de been brengt dat haar profetieën omarmt zoals eeuwen geleden het volk achter mystica liepen, ziensters die het einde der tijden voorspelden als het zich niet tot God zou wenden. Nu moet het volk geloven in de CO₂ banvloek. What’s in the game? Wij loven en aanbidden u.

En dan … dan zie ik die witte meeuw geduldig zittend op haar eieren hoog beschut achter de schouw aan de overkant van ons zomerhuis. Niemand die haar verteld heeft dat ze een nest moest bouwen. Niemand die haar geleerd heeft hoe ze dat moest doen. Niemand die verteld heeft hoe lang ze het zal moeten volhouden op die eieren. Niemand die haar verteld heeft het nest te zullen moeten beschermen. Niemand die haar verteld heeft dat straks de jongen gevoed moeten worden. En toch gebeurt dat allemaal, netjes geprogrammeerd in de genen van dat beest.

Het leven gaat voort, verwekt door de vader, doorgegeven door de moeder.